Ook in de tweede partij was het Schwarzman, die vandaag domineerde.
In de toeschouwerruimte hield men ernstig rekening met een nederlaag van Georgiev, die Schwarzman gewillig zijn geliefde spel liet spelen.
Was het gisteren Schwarzman zelf, die zijn kansen miste op een cruciaal moment, vandaag leek hij alles goed te doen. Er ontstond een speltype met vele aantrekkelijke mogelijkheden voor de heersende kampioen. Hij droomde echter niet weg in eindeloos wikken en wegen, maar koos resoluut voor een helder spelplan, dat op het eerste gezicht vernietigend sterk leek te zijn. Het eindspel dat afgedwongen werd, leek gewonnen te staan, maar na de tijdcontrole bleken er toch nog allerlei hinderlijkheden te liggen op het pad naar de zege. Afijn, het werd uiteindelijk remise.
Paradoxaal genoeg is het daarom juist Georgiev die nu de klappen uitdeelt.
Hoe slechter de stand geweest is, die hij remise maakt, hoe beter. Als hij vandaag daadwerkelijk verloren heeft gestaan, dan is dat des te meer een opstap tot zoete nachtelijke rust. Wie probeert om de huidige tactiek van Georgiev te verklaren, zou haast gaan denken dat deze opzettelijk probeert om Schwarzman te laten domineren, met het oogmerk om de eigen bepantsering te testen, als een tank die door het mijnenveld rolt. Na twee partijen kan men weinig zeggen, maar het lijkt vooral Georgiev te zijn, die garen spint bij de huidige gang van zaken.
Laten we het afwachten.
Paul Oudshoorn.
